اندر احوالات این روزهای ما

سلام به همه دوستان عزیزم ، هوس کردم یه خورده از خودم و سورنا بگم الان 4 سال و نیمش شده و حسابی شیرین زبون و خوردنی تقریبا یک ماهی میشه که می برمش کلاس ژیمناستیک خیلی علاقه نشون میده و دوست داره امیدوارم همیشه همینطوری باشه وقتی سر کارم مرتب با هم تلفنی حرف میزنیم وقتی با من قهره بهم میگه دیگه عضق شیرینت نیستم دیگه هم برات نامه نمی نویسم

روز به روز که بزرگتر میشه علاقه منم بهش بیشتر میشه نمیدونم تصمیم درستی گرفتم که دیگه بچه نیارم یا نه؟

با وجود کارم و بی حوصلگیم فکر کنم تصمیمم درست باشه چون اصلا توان شب بیداری و مشکلات بچه کوچیک و ... رو ندارم واقعا اگه یکی دیگه بیارم بهش ظلم میشه ...

مادر بودن چه حس قشنگیه امیدوارم همه بچه ها از نعمت مادر بهره داشته باشن